ยินดีต้อนรับสู่อาณาจักรแห่งความรู้คู่ความสำเร็จ

หากท่านสนใจพระพุทธศาสนาไม่ว่าจะเป็นเรื่องพระพุทธเจ้า พระธรรม หรือพระสงฆ์ และเรื่องอื่นๆ สามารถเข้ามาเยี่ยมเยือนได้ตลอดเวลา นมัสเต....

วันพุธที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2554

อินเดียประเพณี

เทศกาล ดีปาวาลี หรือ ดีวาลี คืออีกหนึ่งเทศกาลสำคัญของชาวฮินดู
เป็นทั้งวันปีใหม่ของอินเดีย และเป็นวันบูชาพระแม่ลักษมีเทวีอีกด้วย
ดีปาวาลี หมายถึง วันแห่งแสงสว่าง
ในวันนี้ชาวฮินดูจะทำการบูชาพระลักษมีด้วยแสงไฟจากตะเกียงประทีป
โดยจุดให้สว่างตลอดวันตลอดคืน
มีการสวดมนต์บูชาด้วยโศลกสรรเสริญต่างๆ รวมถึงการเอ่ยพระนาม 108 แห่ง
พระแม่ลักษมีเพื่อเป็นการยกย่องสรรเสริญและขอพรให้พระแม่ลักษมี
ประทานความสมบูรณ์แก่ชีวิตใน คัมภีร์รามายณะ กล่าวว่า
เมื่อพระรามสู้รบกับเหล่าอสูรจนมีชัยแล้ว
ก็ได้เดินทางกลับมาสู่อาณาจักรอโยธยาพร้อมกับพระลักษณ์และพระนางสีดา
ชายาแห่งพระองค์การกลับมาครั้งนี้เป็นการนำชัยชนะมาสู่อาณาจักร
 จึงมีการเฉลิมฉลองด้วยไฟกันทั่วทั้งอาณาจักรอโยธยา
ซึ่งวันที่พระรามกลับมานี้ก็ตรงกับวันดีปาวาลีวันดีปาวาลี
ยังเป็นวันที่พระจันทร์เต็มดวง นั่นหมายถึงเป็นวันแห่ง
ความสุกสว่างของแสงจันทร์
พระจันทร์เต็มดวงในวันดีปาวาลีนี้ ถือเป็นการเต็มดวงครั้งแรกของปีใหม่
เรียกว่า "การติก อมาวาสยา"แม้ในความมืดแสงจันทร์ยังสว่างเฉิดฉาย
ก็มิต้องเกรงกลัวภยันตรายใดๆมาแผ้วพาน
การบูชาพระแม่ลักษมีในวันพระจันทร์เต็มดวงจึงเป็นการระลึก
ถึงพระคุณแห่งแสงจันทร์ด้วยในวันดังกล่าวจะมีการบูชา
พระแม่ลักษมีเป็นประธานแต่เทพเจ้าองค์อื่นๆ ก็จะได้รับการสวดบูชาด้วยเช่นกัน
มีการจุดตะเกียงดินเผา เทียน ประทีป ประดับประดาแท่นบูชา
ด้วยไฟกระพริบสีสันสวยงามบางบ้านมีการจุดเทียนหรือดวงประทีป
ในรูปแบบต่างๆ วางเป็นแนวยาวซ้ายขวาให้เป็นถนนจากหน้าบ้านไปสู่หิ้งบูชา
ของพระแม่ลักษมีที่ตั้งอยู่ในบ้าน เมื่อเสร็จสิ้นการสวดมนต์บูชาพระแม่ลักษมีแล้ว
จะมีการจุดพลุ ประทัด หรือตีเกราะเคาะไม้ให้เสียงดังเพื่อข่มอสูร
ไล่เอาสิ่งอัปมงคลออกไปจากบ้านเมืองให้เหลือแต่สิ่งที่เป็นมงคลตลอดไป
นอกจากการบูชาพระแม่ลักษมีแล้ว
ในวันดีปาวลีนี้ชาวฮินดูยังทำการปัดกวาดเช็ดถูทำความสะอาดบ้านครั้งใหญ่
ทำความสะอาดเครื่องมือหาเลี้ยงชีพให้เอี่ยมอ่อง
พ่อค้าแม่ค้าก็จะเปิดสมุดบัญชีเล่มใหม่
ซื้อปากกาใหม่ เปลี่ยนกุญแจตู้เซฟใหม่ ซื้อเสื้อผ้าใหม่สีสันสดสวย ฯลฯ
เป็นการต้อนรับสิ่งใหม่ๆ ที่จะเข้ามาในปีถัดไป

เห็นหรือยังล่ะท่านผู้อ่านทั้งหลาย คนอินเดียเค้าก็มีอารายดีเยอะ
ชอบรักสวยรักงาม และยังรักษาความสะอาดที่มาจากภายในได้
(ถึงขยะภายนอกจะเยอะ)
มีความภักดีต่อพระผู้เป็นเจ้าอย่างกตัญญู ไม่เคลือบแคลงสงสัย
ถามเราเองในฐานะชาวพุทธบ้าง ว่าเราเองเคยแสดงความรักต่อ
พระพุทธองค์หรือยัง ทำอะไรเพื่อพระพุทธศาสนาหรือยัง???????

อย่ามองอินเดียเพียงแค่เปลือก ต้องมองให้ทะลุถึงก้นบึ้งแห่งหัวใจของชาวภารตะชน